Nee ik voelde me bepaald niet Gene Kelly vandaag. Wat een regen, met bakken kwam het uit de lucht en er stond ook een flinke wind. Ik dacht dat het kwam omdat hurricane Gonzalo in de buurt is maar Ron denkt dat het komt doordat het kouder gaat worden. Tja...de waarheid ligt in het midden.

Toen het vanochtend nog enigszins droog was zijn we de heuvel opgeklommen naar de citadel. In 1749 is men begonnen met het aanleggen van de funderingen. Destijds moest een houten fort bescherming bieden tegen de aanvallen van de Mi'kmaq indianen die hun land niet zonder slag of stoot door de Britten lieten afpakken. Tussen 1826 en 1856 kreeg het massieve fort zijn huidige vorm. De afschrikwekkende functie heeft goed gewerkt want geen enkel kanonschot ter verdediging hoefde te worden afgeschoten.

Sinds 1956 is citadel hill een national historic site en alles is authentiek gerestaureerd: van de opgemaakte veldbedden in de bunkers, de vaten met buskruit (niet gevuld) en het schooltje waar we leerden met een lei en een griffel te schrijven.

Voor de lunch zijn we naar de Brewery Market gelopen waar de oudste brouwerij van Noord-America zijn bier brouwt en die je daar kunt proeven in de Stag's Head Tavern. We hebben daar ook maar wat warms gegeten omdat we niet wisten of we vanavond makkelijk iets te eten zouden kunnen krijgen bij de ijshockey.

Inmiddels waren we verzopen katten (onze schoenen staan nu nog te drogen) dus we zijn terug gegaan naar het hotel totdat het tijd was om te kijken of we nog ergens iets konden eten. Er was niet veel keus dus het werd een hamburger maar we hadden in ieder geval wat in de maag toen we naar de ijshockeyhal liepen.

Wat een happening is dat zeg, dat ijshockey hier. Hele gezinnen met kleine kinderen komen hier in grote getalen naar toe. Echt een familie uitje. Naast ons zat een opa met zijn kleinzoon van een jaar of 6. Hij had af en toe wat moeite zijn oogjes open te houden maar volgens mij vond hij het geweldig.

De thuispartij, de Mooseheads, wonnen van de Screaming Eagles uit Cape Breton. Volgende week is de return match maar die gaan we dus niet meemaken. Thuis maar kijken of we kunnen achterhalen wat dat is geworden.

En dan zit het er morgen weer op. Morgenochtend de tassen inpakken, ergens misschien nog even wat lunchen en dan richting het vliegveld om de auto in te leveren.

We hebben genoten hier op Nova Scotia: prachtige natuur, geweldige kleuren deze tijd van het jaar, vriendelijke mensen en overwegend mooi weer. We hebben weer veel foto's gemaakt dus ik heb nog een leuke klus in het verschiet.

Bedankt voor het volgen van onze reisblog en alle leuke reakties. Hopelijk weer snel tot ziens in Nederland.

Lieve groeten Ron en Anja