Tijdens onze vakantie naar Nieuw-Zeeland is het er niet van gekomen maar hier op Cape Breton heb je diverse plaatsen waar je walvissen kunt spotten. Vanochtend bij de receptie nagevraagd of er
vaarten hier in de buurt doorgingen en het goede bericht was dat vanuit Pleasant Bay vandaag 3x een boot zou vertrekken. Die van 10 uur gingen we niet meer halen maar die van 13:00 uur moest geen
probleem zijn. We zijn op ons gemakje langs de Cabot Trail omhoog gereden weer genietend van de prachtige kustlijn. Er was een klein walvissen informatiecentrum bij de opstapplaats waar we natuurlijk
even hebben rondgekeken maar eerst hebben we nog even bij het informatiegebouwtje van captain Mark nagevraagd of de vaart zou doorgaan. Er was n.l. inmiddels aardig wat wind gekomen maar dit was geen
probleem want 's morgens hadden ze de walvissen redelijk dicht bij de kust gezien en daar heb je niet zo'n last van de aflandige wind. (Voor de zekerheid heb ik toch maar een primatourtje genomen).
Toen wij ons tegen 1'en meldden bleken we de enige 2 betalende klanten te zijn. We hadden bijna al verwacht dat ze zouden zeggen -jammer maar helaas- maar ze wilden ons niet teleurstellen dus we
gingen toch de zee op. En na een kwartiertje varen hebben we ze heel dicht bij de boot gezien. De walvissen die hier het meest worden waargenomen zijn de pilot whales. Omdat het een klein soort is
heeft het wat weg van dolfijnen maar wow, wat indrukwekkend. Wel lastig om ze een beetje goed op de foto te krijgen, overigens. Hopelijk zit er iets bij. Helaas waren er nu geen adelaars te zien,
vermoedelijk zijn die het nationale park in gevlogen. Wel dobberde er een eland in zee. Het jachtseizoen is geopend en waarschijnlijk is het dier aangeschoten geweest en uiteindelijk in zee beland.
Gisteren hadden we ook al een dode eland gezien maar die was achter op een vrachtwagen gebonden. Een levend exemplaar een dezer dagen zou wel een kadootje zijn.
Gister was een grijze reisdag. We blijven ons verbazen over het verschil in weer, overigens. Na het ontbijt en een lekkere koffie met taart in Lunenburg zijn we via de Marine Drive naar Antigonish
gereden. Deze bochtige kustweg verbindt talrijke kleine vissersdorpen. We hadden bij Halifax weer ruzie met onze navigatie, een systeem van Hertz dat ongelofelijk onhandig is en je rustig 100x een
u-turn laat maken op plaatsen waar dat niet kan. Gelukkig hadden we afgelopen week ook een kaart gekocht zodat we uiteindelijk toch op de goede weg langs de kust terecht kwamen. In de reisgids had ik
gezien dat je in Tangier (ja ik verzin t niet) een visrokerij had zitten van de familie Willy Krauch, een Deense immigrant die al ruim 40 jaar deze rokerij drijft. Het leek ons wel gezellig om wat
gerookte zalm en andere vis mee te nemen naar de collega en zijn vrouw waar we een nachtje zouden logeren. Voor ons stond een ouder echtpaar die ons hoorden praten. Bleken het zelf Nederlanders te
zijn die ruim 50 jaar geleden naar Ontario waren verhuisd. Ze spraken nog wel Nederlands maar ze vonden zelf dat dat hard achteruit ging. Het was een leuke ontmoeting. Later in de auto vroegen wij
ons af of ze onderling nooit meer Nederlands tegen elkaar praatten. Je moederstaal vergeet je toch niet....of wel? Rond half 6 kwamen wij aan bij de collega van Ron die sinds vorig jaar september in
Antigonish woont aan de rand van een natuurgebied. Als je daar voor het eerst aan komt rijden geloof je bijna je ogen niet, zo mooi. Er woont en broedt een adelaarsfamilie in hun 'achtertuin'. We
hebben ze vanochtend zien zitten in de bomen - helaas te ver weg om nu een duidelijke foto bij dit verslag te zetten. Straks thuis in het fotoalbum kan verder ingezoemd worden. Vanwege die adelaars
betekende het wel dat je er angstvallig op moest letten dat hun 2 Maincoon katten niet naar buiten konden ontsnappen want dat zouden ze niet overleven. Rond het middaguur zijn we richting Cape Breton
gereden over de Ceilidh trail. Dit is oud Schots koloniaal gebied en we hebben hier zelfs een bezoekje gebracht aan een whisky stokerij (single malt). Nu zitten we in een Inn in Margaree Harbour en
we zijn onze route verder aan het bekijken. Komend weekend is er een nationale feestdag en men schijnt er massaal op uit te trekken dus de B&B's/herbergen en hotelletjes op leuke plekken zitten
al vol of bijna vol. Dat wordt dus nog even puzzelen. Het werd overigens weer steeds zonniger vandaag en we hebben genoten van de mooie natuur onderweg. Maar morgen kan het weer zomaar weer anders
zijn. Afwachten dus maar.
Vandaag een zonnige dag dus na het ontbijt snel de auto in om op weg te gaan naar Peggy's Cove. De plek van de meest beroemste vuurtoren van Canada. Hij is rood-wit en staat tussen enorme rotsblokken
die ca. 10.000 jaar geleden door de gletsjers zijn achtergelaten. Bij de vuurtoren staan kleurige houten huisjes met opgestapelde kreeftenfuiken. We waren net een half uurtje te laat want de bussen
kwamen al aangereden tot onder aan de vuurtoren. Helaas dus geen mens-arme foto's. Na Peggy's Cove zijn we via de kustweg door gereden naar nog een klein gehuchtje aan het water -Prospect-. Hier geen
kip te bekennen en bijna net zo schilderachtig. Via dezelfde kustweg moesten we weer terug en onderweg kwamen we een retailer van kreeften tegen die buiten wat tafels had staan en waar je dus ter
plekke gekookte kreeft en mosselen kunt eten. Verser kan haast niet. We stonden op ons beurt te wachten toen ineens 3 taxibusjes vol met Chinezen aan kwamen rijden. Die bleken van een cruiseboot te
komen en wilden, zoals een goed Chinees betaamt, lekker voordringen met bestellen maar dat ging natuurlijk niet gebeuren. Nou we hebben zitten smullen van die 2 kreeften. Hopelijk treffen we dit nog
op wat meer plekken. Morgen wordt weer een reisdag. We gaan naar Antogonish waar een collega van Ron woont. Hij en zijn vrouw zijn vorig jaar september vanuit Italie hier naar toe verhuisd (het zijn
overigens gewoon Nederlanders). We blijven bij hen een nachtje logeren zodat we gezellig bij kunnen kletsen.
Inmiddels verblijven we al weer een dagje in Lunenburg. Gisterochtend hebben we de shuttlebus naar het vliegveld genomen en na een kort vluchtje op het vliegveld van Halifax de huurauto opgehaald. In
Nederland hadden we al de reservering gemaakt voor een gewone middenklasse auto maar we wilden wel graag navigatie. Groot was dus de verbazing toen we een minivan bleken te krijgen want dat was de
enige met navigatie. Helaas werd er alleen geen Weiguang bij geleverd. Maar belachelijk is het wel zo'n grote auto alleen voor ons tweeen. Via de lighthouse route, waarvan we er overigens nog maar 1
vanuit de verte gezien hebben, zijn we naar Lunenburg gereden waar ik onze overnachting had geregeld. We blijven 3 nachten in de Boscawen Inn, een huis in Victoriaanse stijl uit 1888. Lunenburg staat
op de Unesco erfgoedlijst en heeft een lange traditie van visserij, zeevaart en scheepsbouw. Lunenburg is beroemd om zijn houtarchitectuur en de huizen zijn fel blauw, geel, rood of groen. Ze hebben
een visserijmuseum waar ze ook een prima seafood restaurant hebben. Aan kreeft zijn we nog niet toegekomen maar dit gaan we zeker en vast de komende weken een keertje eten. Vanochtend hebben we na
het ontbijt eerst het plaatsje eens goed bekeken en zijn toen naar Mahone Bay en Chester gereden. Mahone Bay was zich aan het voorbereiden voor het vogelverschrikker/pompoen festival dat dit weekend
plaats zal vinden. Iedereen doet hier wel zo'n beetje aan mee en heeft wel iets op de stoep of in de tuin staan. Er zijn echt erg leuke creaties bij. Chester werd in 1760 gesticht door kolonisten uit
New England. Ruim een eeuw was de baai een eldorado voor piraten, smokkelaars en vrijbuiters. Tegenwoordig hebben veel rijke Amerikanen hier een vakantiehuis. Wat opvalt zijn de relatief rustige
wegen en de relaxte sfeer, de mensen zijn erg vriendelijk, soms op het voor ons Nederlanders op het overdrevene af. Alles is ex-cel-lent. Het zal wel wennen.
Toen wij gisteravond naar het weerbericht keken stond de regenkans op 40% en de temperatuur zou dalen naar 15 graden. V.w.b de temperatuur klopte het vandaag maar uiteindelijk geen drup regen gezien
gelukkig. Vanochtend na een ontbijtje, bij de Starbucks dit keer, besloten we de berg Mont-Royal op te gaan via de Redpath trappen. Het was wel bewolkt maar droog en een flinke tippel omhoog. Wij
waren zeker niet de enigen want er wordt in het park veel gejogged en gefietst. De bomen begonnen ook hier al prachtig te kleuren en de paden waren bezaaid met eikeltjes. Een walhalla voor de
eekhoorntjes die je om de paar meter wel tegenkwam. Eenmaal boven had je wel een aardig uitzicht over de stad hoewel we de weersomstandigheden niet helemaal meehadden. Weer terug beneden hebben we
een andere bezienswaardigheid gepakt n.l. een stuk van de ondergrondse stad. Dit is in de jaren '60 van de vorige eeuw ontstaan en in de loop der tijd steeds verder uitgebreid. Als het heel erg
slecht weer is hoeft in principe niemand meer naar buiten want alles is ondergronds met elkaar verbonden. In totaal is het nu zo'n 30 km lang. Hier vind je ook allerlei food courts: de keuze is enorm
maar wij hebben het bij een salade gehouden. Na de lunch zijn we naar de oude stad gelopen om de Basilique Notre Dame te bekijken. Gisteren was dat vanwege de kerkdiensten niet van gekomen. De
basiliek ziet er vanbuiten niet echt aantrekkelijk uit maar binnen is het zeer decoratief met o.a. een prachtig altaar van houtsnijwerk dat dateert uit 1870. Nu puffen we even uit op de kamer en is
het straks na het diner weer tijd om de spullen bij elkaar te zoeken. Rond 8 uur morgenochtend moeten we de express bus naar het vliegveld hebben voor onze vlucht naar Halifax. Daar halen we onze
huurauto op en rijden dan door naar Lunenburg waar we ook een paar nachtjes zullen blijven. Hopelijk hebben we daar net zo'n goede wifi verbinding als hier in het hotel, zodat ik ook van daaruit
verder kan gaan met de berichtjes. We hadden wat suggesties gekregen voor bezienswaardigheden van Leen en Carry maar musea zijn dicht op maandag en het huis van Cohen hebben we niet gevonden en het
komt er nu dus ook niet meer van. Ach, zo heb je weer een goede reden om nog eens terug te gaan, toch.
Na een prima nachtje slapen vanochtend ons eerste Canadese ontbijt genoten. We zijn nog niet echt gewend aan de grootte van de porties dus na afloop besloten we dat we ons ontbijt in het vervolg toch
wat minder uitgebreid gaan doen willen we niet na 3 weken 10 kg zwaarder thuiskomen. Na het ontbijt zijn we te voet naar de oude stad gelopen (gelijk weer even wat aan de calorieen gedaan). Montreal
is geen mooie stad maar heeft wel leuke stukken. Het is een mix van oud en nieuw en heeft ook immigrantenwijken zoals Chinatown, little Italy en een Joodse wijk. Bij Chinatown kwamen we een Chinees
bruidspaar tegen waarvan uitgebreid foto's werd gemaakt. Of we weer in Beijing rondliepen. Bij de oude haven konden we nog net met een boottocht mee door het havengebied. Leuk om Montreal vanaf het
water te bekijken. Ook liepen we daar tegen een 'loopje' aan - we hebben niet kunnen ontdekken of het een hele of halve marathon was. Sommige mensen hadden het zwaar want het was best warm. Wat
opvalt aan Montreal is dat je aardig wat mensen tegenkomt die op straat leven en om geld bedelen. Maar een straat verder loop je tegen allerlei dure galleries, winkels en hotels aan. Ook liggen er
niet echt kleine sloepjes in de haven. Het is een stad die wat tijd nodig heeft om te beklijven. Voor morgen wordt er helaas regen voorspeld dus we gaan bedenken hoe we de dag gaan invullen. Jammer
dat de musea dicht zijn op maandag maar we vinden vast wel een leuk alternatief.
Na een lange reisdag zijn we gearriveerd in Montreal. Vanochtend de intercity direct naar Schiphol genomen. Helaas ging deze trein maar 1x per uur maar we hadden niet veel alternatieven omdat ze met
het spoor bezig zijn dit weekend. Omdat ik een dalurenkaart heb en Ron met mij mee kan reizen hebben we comfortabel 1e klas gereisd. Natuurlijk waren we ruim op tijd op het vliegveld maar dat is
nooit zo'n probleem omdat we in de lounge kunnen zitten. De vlucht had een half uurtje vertraging omdat de security halverwege een band dicht deed. Beetje vreemde aktie vonden wij. Verder was de
vlucht ok. We hadden snel onze bagage na aankomst alleen geld uit de ATM halen is nog niet gelukt. Hopelijk gaat dat hier in de stad wel. Met de express bus naar het centrum gereden; prima
verbinding. Ik had thuis al gezien dat ons hotel gunstig langs de route ligt. Het is nog heerlijk weer, bij aankomst rond 5'en nog 25 graden. Hopelijk blijft dat nog even zo. We zullen zo nog wel
even de direkte omgeving gaan verkennen. Tot later!
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de
rechter kolom.
We zien je graag terug op onze reisblog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
